Tag: Usa2013

Vandaag onze eerste ochtend in Old Forge. Corné en Richard gaan om kwart over acht naar de plaatselijke supermarkt om vers Italiaans brood en kaiserbroodjes te halen. We ontbijten op onze kamers met vers brood, hmm… erg lekker! Na het ontbijt wilden we eigenlijk gaan wandelen in de bossen van de Adirondack Mountains. Helaas valt het met bakken de lucht uit. Dan eerst maar wat op de kamer rondhangen: een beetje lezen, puzzeltje maken, filmpje kijken, spelletje doen. Het duurt zeker tot een uur of twaalf voor het weer opklaart. We lopen bij het motel wat rond, en zien dan aan de achterkant, bij het golfterrein, een hertje staan. Snel de camera’s in de aanslag en erachteraan. Het hert springt al gauw tussen de bomen. We zien hem nog wel, maar goede foto’s maken lukt niet echt.
Rond 1 uur eten we de lunch ook op onze kamer. Hierna wagen we het erop en rijden naar Bald Mountain. We lopen de Rondaxe Mountain Fire Tower trail. Het blijkt al snel een flinke klim. Ook is het pad nogal modderig van alle regen. De schoenen blijven niet echt schoon en droog. Bijna iedereen stapt een keer in de modder of in het water. Maar dat mag de pret niet drukken. Onderweg zien we al een paar mooie uitzichten. We lopen voornamelijk over grote platte rotsen. Het duurt zeker een uur voordat we helemaal boven zijn. En daar is het uitzicht prachtig. Zover als je kunt kijken, zie je bossen en meren. En helemaal als je de uitkijktoren in klimt! Iedereen gaat omhoog, zelfs Mariëlle klimt na enige twijfel toch omhoog. We blijven even een tijdje uitzweten boven op deze berg. Dan moeten we toch echt terug naar beneden, en afdalen is altijd lastiger dan klimmen. Zeker als de rotsen en boomstronken nat en dus glad zijn. Het gaat meestal goed, maar af en toe glijdt er hier en daar een schoen weg. Na een uurtje staan we weer op de parkeerplaats. Eerst schoenen uitkloppen en dan terug naar het motel. Na deze tocht is het lekker om nog even te zwemmen.
Wanneer Timo, Stijn en Rick nog een potje voetballen op het gras, springt er opeens een hert voorbij! Wel apart. Hij steekt de weg over en schiet de bossen in.
Rond zeven uur gaan we weer eten bij the Old Mill. Om negen uur zijn we weer terug bij het motel. Corné bakt nog wat popcorn in de magnetron voor de kids. Net gegeten, maar geen enkel probleem voor hen. Vanavond wilde ik nog even buiten op zoek naar wat herten, maar ook nu begon het weer te regenen. Helaas.
Nog even voor de feiten: de wildtelling van vandaag: een stuk of vier herten, kleine kikker, een grote ‘scoobydoo-hond’, en veel vliegende beestjes rond je hoofd.

Deze ochtend konden we rustig aan doen. We verschenen rond half tien fit in de lobby voor de ‘breakfast battle’. Na de nodige stress hadden we onze buik weer vol. We vertrokken om elf uur naar Gloucester voor onze whale watching tour. Het was zo’n veertig minuten rijden. We waren er ruim op tijd. Wel jammer dat daar niet zo veel te zien was. Dan maar even een boterhammetje eten in de auto, zaten we in ieder geval lekker in de airco. Het weer was nl. ook vandaag weer behoorlijk hot. Iets na enen konden we aan boord van de Hurricane 2, en om half 2 vertrok het schip richting open zee. We hadden een goede plek aan de zijkant van de boot, niet te veel in de zon. De tocht duurde zeker anderhalf uur voordat we in het gebied kwamen waar de walvissen komen voor eten.
En…. Yes!! We zagen een aantal Minke whales. Dit zijn de kleinste walvissen. Even later kwam er ook een humpback whale, een bultrug aan! Wauw!! De grootste walvis die in dit gebied te zien is. De oe’s en aa’s waren niet van de lucht. Iedereen liep van de ene naar de andere kant van het schip. Veel foto’s maken, en dan maar hopen dat er iets goeds bij zit. Vooral de staart van de walvis was telkens gaaf om te zien. Ook de kids waren enthousiast, zelfs Tess, die in het begin dit boottochtje niet zo zag zitten.
Hierna ging de boot weer terug naar de haven van Gloucester. Rond half zes kwamen we aan. Nog even shoppen in het winkeltje van Cape Ann. De vangst: 2 walvisknuffels voor Rick en Tess. Hierna gingen we terug. Onderweg stopten we bij Denny’s om te eten. We nemen macaroni and cheese, spaghetti, chicken strips, chicken nuggets en frietjes.
Bij de mall, vlakbij Denny’s krijgen Timo en Stijn nog een iPadhoesje en iPodhoesje.
Hierna gaan we naar het hotel. Tijd om te douchen, nog even bij elkaar op de kamer en dan is het al snel weer half tien, tijd om naar bed te gaan.

Nadat iedereen weer uitgeslapen was, gingen we ontbijten. Nou ja, of wat er voor door gaat. Het lijkt meer op een gevecht; pakken wat je pakken kan. Er was een te klein ontbijtzaaltje waar te veel mensen tegelijk wilden eten. Ze kregen het niet bijgevuld. Uiteindelijk konden we buiten in de schaduw zitten, en had iedereen zijn buik vol. Nu konden we vertrekken naar Boston. Via de receptie kregen we de tip om de auto in Wellington te parkeren en van daaruit de trein naar downtown Boston te pakken. Een kaartje kopen voor de trein is makkelijker gezegd dan gedaan! Wat een gedoe. Een te goedkoop kaartje gekocht, dus de hekjes gingen niet open! Meneer Dunkin Donut kwam speciaal uit zijn winkeltje om met ons een nieuw ticket te kopen. Eentje voor ons allemaal, ah zo kan het dus ook. Wel lekker goedkoop. Eindelijk naar Boston. We lopen daar de Freedom Trail: een rode lijn dwars door de stad. Het wordt meer slenteren want het is bloedje heet. We zien veel oude gebouwen uit de tijd van de Britten. Ook lopen er Red Coats, die een showtje geven. Dit zijn de Britse soldaten van toen. Als we bij een parkje komen, rusten we even uit in de schaduw. Wel leuk dat er fonteinen bij waren. Stijn, Tess en Rick waren in ieder geval lekker afgekoeld. Na een lekker broodje wandelen we het laatste stuk. We lopen de Trail niet helemaal. Dat is te lang, en het is er ook te warm voor. Vanaf de haven gaan we de kortste weg terug. Het beloofde ijsje nemen we in een oud gebouw. Dat het maar mag smaken, want ze zijn hier 4,50 dollar! Je krijgt wel veel ijs, en dat voor het kindermaatje!
Het is dan tijd om terug te gaan met de trein. We weten nu hoe het werkt, dus dit ging vlot.
Boston is een gezellige stad, met een klein centrum. Erg relaxed allemaal.
Terug bij het hotel gaan we lekker zwemmen. ’s Avonds eten we bij de Mac en daarna nog even
met zijn allen op één kamer een half uurtje kletsen en spelletjes doen. Het was weer een lange dag. Maar morgen kunnen we het rustiger aan doen.

Vandaag wordt onze laatste dag in the Big Apple. We doen het rustig aan. Weer gegeten bij Zante en daarna de metro genomen naar Central Park/Fifth Avenue. Het weer zit mee: droog, al is het wel broeierig. We gaan eerst naar de Apple Store, zeg maar dé speeltuin voor volwassenen! Al gauw staat groot en klein te iPadden, iPhonen, iMac’en, enz. Ik krijg hier alvast mijn verjaardagscadeau! Hoor ik er voortaan ook bij!
Hierna steken we de weg over en wandelen Central Park in. Dat is lekker relaxed daar. Richard heeft een bal meegenomen en op een groot grasveld kunnen de kids even voetballen. Na een tijdje gaan we verder en eten we nog een ijsje, terwijl we naar de straatartiesten kijken. Er is volop te doen in het park. Het valt wel op dat het er zo rustig is midden in deze grote stad.
We besluiten om door te lopen naar het Museum of National History. In de hal zien we de skeletten van drie dino’s. Ondertussen komt het met bakken uit de lucht. We schuilen een poosje op de trappen van het museum. We kunnen nog even lekker lachen om de mensen met poncho’s in de hop on hop off bus, zeiknat! Wij blij dat we dat niet gedaan hebben. Uiteindelijk gaan we, tussen de buien door, met de metro richting Top of the Rock. Vanaf half vier kunnen we bovenop het Rockefeller Centre. Wat een geweldig uitzicht! En wat een megastad is New York! Ook de zon schijnt nu, dus we kunnen alles goed zien. We maken lekker veel foto’s en gaan daarna nog even souvenirshoppen: een vest voor Tess en Mariëlle en ik nog een vrijheidsbeeldje. Zonder dat kun je niet thuiskomen natuurlijk. We belanden bij Wendy’s voor het eten.
Voor vandaag is het mooi geweest, we pakken de metro terug naar het hotel. En weer krijgen we een paar stortbuien te verduren. Eenmaal ’thuis’ is het douchen en uitrusten. Morgen, 4th of July, verlaten we NY. Hopelijk valt het verkeer mee, want er worden hier massa’s mensen verwacht, en er is vanalles afgesloten.

Vandaag hebben we weer een drukke en lange dag gehad in New York. Allereerst weer gegeten bij ‘Zante’, de deli bij de metro. Van daaruit gingen we meteen door naar de Staten Island Ferry. Op naar het Statue of Liberty. Het was nog steeds erg bewolkt, maar geen regen. Vanaf de boot zagen we op de heenweg vnl. de skyline van Brooklyn. Op Staten Island zelf hebben we even broodjes gekocht en gewacht op de Ferry terug. Nu aan de kant gestaan voor het vrijheidsbeeld. Vooral de kinderen keken hier wel naar uit. Maar het formaat van Miss Liberty viel in het echt toch wat tegen.
Gelukkig wel de nodige foto’s kunnen maken. Hierna liepen we naar Battery Park . Daar hebben we lekker op een bankje gezeten en de broodjes gegeten. En ja hoor, even later breekt de zon door! Meteen erg warm, benauwd en klam. Dat mag de pret niet drukken. Om half vier konden we naar het 9/11 Memorial. We zagen de Freedom Tower al in de verte staan, dus liepen we tussen de wolkenkrabbers van Manhattan die kant op. Ondertussen wordt het alleen maar warmer, dus bij de Burger King maar wat te drinken gehaald. De wc’s daar waren druk bezet, een wachtrij van zo’n 20 minuten.
Bij het Memorial,was er overal politie op de been. Veel controle met camera’s. Om binnen te komen wordt alles weer gecheckt. Het lijkt wel een vliegveld. En een pot Nutella is dan toch opvallende bagage. Na nog een paar controles konden we eindelijk doorlopen. We bekeken de North en South Pool. Best indrukwekkend, je ziet de Twin Towers zo weer voor je. Daarna weer maar even uitrusten. De warmte hakt er wel in. We besluiten om door te wandelen naar de Brooklyn Bridge. Onderweg daar naar toe gaan Stijn, Tess en Rick nog op de foto met een echt New Yorkse cop. Hij wilde dat wel doen, veel meer hadden de politiemannen toch niet te doen. En toen wilde iedereen wel met hem op de foto. Op de Brooklyn Bridge slaat de vermoeidheid toe. We lopen een stukje tot aan de eerste toren, daarna gingen we terug om wat te eten te zoeken. Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Om een lang verhaal kort te maken: uiteindelijk belanden we bij de Mac op 42nd Street, vlakbij Times Square. Hierna lopen we nog een stukje om naar de verlichting te kijken, maar dan gaat het regenen. We pakken de metro terug naar het hotel en spotten nog wat vreemd volk in die metro. Al met al een vermoeiende dag, maar veel gezien. Rond half negen weer terug bij het hotel.

Vandaag onze eerste echte dag in New York. We besluiten om het rustig aan te doen, gezien de drukte van gisteren. Iets na 9 uur gaan we aan het eind van de straat ontbijten. Daar zit een kleine deli, overigens tegen het metrostation aan. Wanneer er een trein langskomt, trilt de vloer van het restaurantje vrolijk mee. Timo, Stijn en Rick nemen de pancakes, en de rest eet tosti’s en eieren. Ondertussen valt het gezellig met bakken de lucht uit. Na het eten lopen we toch maar even terug naar het hotel voor de vesten en jassen. Daarna op naar de metro. Eerst voor acht man een metropas kopen. Dit doen we met cash, credit en pin. We nemen de metro naar Times Square. Het regent nog steeds, maar het is erg gaaf om daar rond te lopen. We hebben in elk geval een goed excuus om te shoppen. En dat kan daar goed, zeker bij de grote Toys ‘R US. De kids vonden de angry birds leuk en Rick was weg van alle Lego! Ook nog in de M&M store geweest. We lopen langzaam door naar het Rockefeller Plaza. Nog steeds af en toe regen, maar koud is het niet. Ook daar winkelen we weer wat en we eten wat bij een superhete Subway. Maar ja, we kunnen in elk geval met zijn allen zitten, want iedereen is moe en heeft dorst en honger. Na deze pauze gaan we naar Top of the Rock. Daar werd verteld dat er ‘zero visibility’ was. We hebben nu de kaarten omgezet naar woensdag, hopelijk is er dan meer zicht.
We gaan met de metro verder naar het Empire State Building. Hiervan ligt de top in de wolken. Even later zien we hem nog wel helemaal. Via fifth avenue gaan we door naar het Flatiron Building. Dit is de eerste wolkenkrabber van New York. Na de nodige foto’s lopen we terug naar de Mac. Die zit recht tegenover het Empire State. Da’s toch effe wat anders, blijft apart om zo in New York te zijn. En de eerste USA-frietjes smaken Rick goed!! Ook konden de kinderen hier de drankautomaat uitproberen: free refills en allerlei smaken, zoals cherry vanille, coke strawberry, enz. You name it en het is er. Beetje jammer dat de helft hiervan op de broek van Marielle terecht kwam.
Na het eten gingen we met de metro weer terug naar het hotel. Even douchen en tv kijken en op tijd het bed in.

De eerste dag van onze reis! Vanmorgen om 10 uur zijn we vertrokken richting Schiphol. Lekker vlot, geen problemen, en ook lekker de tijd gehad op Schiphol om nog wat te eten en te winkelen. Achteraf hadden we hier best langer over mogen doen, want de vlucht naar Londen vertrok uiteindelijk 40 minuten te laat. Oeps, zou dat een probleem gaan geven met overstappen? Ja, natuurlijk!! We hielden maar een half uur over om over te stappen! Eerst nog met een bus mee, opnieuw inchecken, en toen …. Rennen maar!! Naar de verste gate natuurlijk. Timo, Stijn en Tess sprintend voorop, en de rest er achteraan. Hijgend net op tijd in het vliegtuig! We waren zo’n beetje de laatste passagiers. Pfffff. Toen gelukkig 7 uur de tijd om uit te rusten. Met een eigen entertainment centre in de 777 was dat geen probleem. De kids hebben zich goed vermaakt, op tijd een natje en een droogje, zelfs pizza. Eenmaal op JFK ging alles wel weer vlot, gelukkig ook alle bagage meegekomen. We gingen toen de auto’s ophalen. Ook hier weer wachten, maar tevreden op weg met twee grote bakken: een Dodge en een Chrysler. Ondertussen was het voor het gevoel al half 3 ’s nachts. Nu nog het laatste onderdeel: op naar Het hotel. Ook dit is dan toch weer effe zoeken. Veel eenrichtingsstraatjes, via Manhattan (ja, toch al even geweest) na drie kwartier het Four Points bereikt. Kinderen op half elf, u wilt inchecken, ja graag, oh, we hebben maar 1 kamer voor jullie! #%^$£\!!! Of we even wilden bellen met Expedia voor een nummer… Tjonge jonge, wel alles al betaald voor 2 kamers natuurlijk. Uiteindelijk kwam alles goed, zeker toen we voor het eerst Manhattan mooi verlicht zagen vanaf de kamer. Wauw, what a view!!
Nu lekker slapen, om 5 uur Nederlandse tijd, dat hebben we wel verdiend!