Eastcoast usa 2013

Onze laatste dag in de USA! Iets na negen uur eten we bij een klein tentje aan de boulevard. Daarna gaan we uitchecken en laden we alle spullen in de auto. Wel fijn dat alles weer in de koffers past en dat ze onder het gewicht blijven!
Rond tien uur lopen we naar de winkels om voor de laatste keer te shoppen. Eerst naar de Conversewinkel, dan de Adidas en Nikestore. Alles bij elkaar blijven er toch zo’n 6 paar schoenen aan hangen! In dollars scheelt het toch aardig met wat we in Nederland zouden moeten betalen.
Alleen moet het nog wel in de koffers mee.
Richard en Corné gaan de auto bij het hotel ophalen en we spreken af bij een Mac Donalds. Iedereen neemt nog een lekkere milkshake en daarna moeten we toch echt richting het vliegveld.
Vlak bij New York staan we nog wel wat in de file. Dat duurt gelukkig niet al te lang, nog een laatste blik op de skyline en dan zit het er toch echt op. De huurauto ingeleverd bij Avis, aantal km’s: ruim 3200. Eenmaal op JFK komt het vaste ritueel van inchecken en douanes weer voorbij. Ik moest weer door een apart poortje, want hij bleef maar af gaan. Nog even tax free shoppen. Corné koopt een nieuw luchtje. En daarna wat eten, de laatste keer Mac voorlopig. We zijn mooi op tijd bij de gate, het vliegtuig vertrekt alleen wel later ivm thunderstorms. Nu maar weer hopen dat we in Londen niet hoeven te rennen.
In het vliegtuig gaat de tijd snel, zeker als een Nederlandse steward ons flink aan de praat houdt. Hij regelt blikjes bier voor de mannen, we krijgen goede oordopjes, lekkere hapjes en volop te drinken. Goed geregeld zo!
In Londen hebben we gelukkig net genoeg tijd om bij het volgende vliegtuig te komen. Nu is het Rick die helemaal gefouilleerd moet worden, ook zijn schoenen moesten uit. Net een kleine crimineel! Wel overdreven, vinden we.
Om half elf landen we op Schiphol. De familie Vera wacht ons al op.
Uiteindelijk waren we om 1 uur in Dongen. Alles goed gegaan! Alleen….wilde de Twingo van Mariëlle niet meer starten. Moesten Corné en Ries toch nog effe aanduwen bij dertig graden.
Hierna kon iedereen naar huis, uitpakken en uitrusten!!

Na wederom een ‘lekker’ donut en bagelontbijt gaan we op tijd weg richting Atlantic City. Dit wordt onze laatste dag in de USA, dus we willen lekker rustig aan doen vandaag. We zitten al om half tien in de auto. De rit duurt zo’n drie uur, en we komen door Maryland, Delaware en New Jersey. Rond half twee zijn we in Atlantic City. Ons hotel ligt aan het strand! Het Atlantic Palace. We zijn weer te vroeg om in te checken, dus kijken we eerst even wat rond. Even later krijgen we toch de sleutels van de kamer. We zitten op de 16e verdieping, en hebben dan ook een mooi uitzicht op zee. We gaan eerst even zwemmen, en daarna naar het strand. De kinderen springen volop in de golven. Vooral Stijn was er niet uit te slaan. Ook Rick bouwt een mooi zandkasteel. Maar met de vloed valt dat niet mee. Even later zitten ze allemaal met de handen in het zand.
Aan het einde van de middag halen we de koffers uit de auto, en gaan douchen. Daarna lopen we de Boardwalk af. Hier zitten veel winkels en restaurantjes. We gaan eten bij Johnny Rockets, een typisch Amerikaans hamburgerrestaurant. Leuke muziek, en de obers (en andere niet nader te noemen gasten (ome knee, doe normaal!) doen af en toe een dansje. De burgers zijn er goed.
Hierna wandelen we nog wat rond. We willen eigenlijk nog gaan shoppen bij de Converse en Adidasstore, maar die blijken te ver weg te zitten. Ze waren ook al dicht. We liepen overigens al snel een minder veilige buurt in. Schijnbaar stonden er verderop wat drugsdealers.
Terug op de kamers eten we nog popcorn en gaan slapen. Morgenochtend dan nog maar even shoppen.

Na een warme, benauwde nacht gaan we rond half tien ontbijten. Achter het motel is een klein huisje waar je kunt ontbijten. Het ziet er als een huiskamertje uit, en twee oudere dames houden alles goed bij. Rond half 11 vertrekken we richting Washington D.C. Het is vandaag niet meer dan 100 kilometer rijden, dus dat valt erg mee. We komen door de staat Maryland en daarna in Virginia. We zijn al om half een bij het Americana Hotel. We kunnen nog niet op de kamers. Na een kort overleg, rijden we naar de Arlington Memorial Cemetary. Dit ligt vlak bij ons hotel. We lopen over deze militaire begraafplaats. En hoewel de kinderen er niet zoveel mee hebben, vinden de groten alles erg indrukwekkend. Het is ook ontzettend heet, zo’n 37 graden. Bij iedereen gutst het zweet naar beneden. Maar ja, rustig lopen, van schaduw naar schaduw, dan lukt het wel. We zien onder andere het graf van John F. Kennedy en zijn vrouw Jackie. Ook kijken we naar de wisseling van de wacht bij het graf van de onbekende soldaat. Dit is gaaf om te zien (zie het fimpje hieronder). Hierna gaan we terug naar het hotel. We blijven even een tijdje op de kamer om bij te komen van de hitte. In het begin van de avond rijden we naar een klein winkelcentrum in de Buurt. Hier willen we wat gaan eten. We vinden een leuk restaurantje: King Street Blues. Hier nemen we fried steak, fried chicken, cheeseburgers, chicken strips en fries. Iedereen had lekker gegeten.
Als laatste rijden we nog even een rondje om de National Mall, kunnen we alvast zien waar we morgen heen gaan. We hebben niet echt veel gezien, een glimp van het witte huis en veel verkeer, maar dat komt morgen vast goed.

Filmpje Guard

De ochtend na Hershey Park is een heftige! Het valt niet mee om wakker te worden. We moeten wel, want na 9 uur is er geen ontbijt meer. Even doorbijten dus. Na het ontbijt besluiten we om een stuk binnendoor te rijden, richting Lancaster en Intercourse. Dit zijn twee plaatsen waar veel Amish mensen wonen. In het begin is er nog weinig te zien. We komen voornamelijk door kleine dorpjes met veel Duitse roots, zoals het plaatsje Manheim. Overal zie je Duitse namen terug, en de huizen, vaak grote villa’s, zien er ook Duits uit. Heel apart. Het valt ook op dat er veel kerkjes zijn. Overal langs de kant van de weg zien we bijbelspreuken. Erg gelovig zijn ze hier.
Na een aantal keer stoppen en overleggen rijden we toch door tot aan Intercourse. Misschien dat daar nog iets te zien valt. Op de weg er naar toe, zien we al wel wat mensen langs de weg werken. Het dorpje zelf is erg toeristisch, eigenlijk was daar niet veel aan. In de straatjes erom heen liggen veel Amishboerderijen. Uiteindelijk, wanneer we terug rijden, komen we een heleboel koetsen tegen. Echt een vreemd gezicht. Zij leven nog zoals honderd jaar geleden, veelal zonder stroom.
Dan wordt het toch echt tijd om door te rijden naar Gettysburg. Na een rit van anderhalf uur komen we aan bij de Quality Inn. Dit motel ligt aan een drukke weg. Het stadje Gettysburg zelf is ook gezellig druk. Je ziet er veel vlaggen aan de huizen, en er zijn veel winkeltjes die over de burgeroorlog gaan.
Het is dan half drie geweest en de kinderen gaan eerst zwemmen. We relaxen allemaal wat tot een uur of vijf. Dan gaan we boodschappen doen bij de Walmart. Het eten komt deze keer van Domino’s Pizza. We nemen ze mee naar de kamer. Het zijn goede pizza’s!
Om acht uur gaan Cornė, Timo, Stijn en ik nog even naar het Gettysburg National Military Park. Dat is tot 10 uur ’s avonds open. Hier rijden we over de battlefields van de civil war. Er staan overal monumenten voor de gevallen soldaten van toen. Ook staat het vol met kanonnen. Na een uurtje wordt het donker, dus rijden we terug naar het hotel. Hier hebben Richard, Mariëlle, Tess en Rick nog spelletjes gedaan en een potje gevoetbald.
We drinken samen nog wat en gaan dan naar bed.

Deze ochtend gaan we bij Denny’s ontbijten. We willen vandaag op tijd vertrekken, want we moeten 500 km afleggen. Uiteindelijk wordt het half elf. Nu moeten we eerst weer langs de douane om Amerika in te kunnen. Dit verloopt gelukkig vrij vlot. Geen lange wachttijden. We zien nog één keer de Niagara Falls.
We rijden stukken binnendoor en over de snelweg. We stoppen twee keer en nemen nog broodjes, milkshakes en ijsjes. We komen nu ook in Pennsylvania. Het landschap is erg heuvelachtig, veel bossen en rivieren. Ook zien we voor het eerst twee Amishkoetsen over de vluchtstrook rijden. Levensgevaarlijk, maar hier heel normaal.
Rond zes uur komen we bij de La Quinta Inn aan. Het is hier boven de dertig graden. We relaxen nog wat op de kamer, of in het zwembad en daarna gaan we eten bij Hershey’s Family Restaurant. Dit zit naast het hotel. We nemen bijna allemaal spaghetti en lasagne en Rick zijn portie frietjes. Na het eten gaan we terug naar het hotel, snel wat douchen en naar bed. Geen spannende dag vandaag dus, die komt morgen: 11 achtbanen!! Als we de kids mogen geloven, gaan ze die allemaal doen. We zullen zien!

Vandaag staat de rit naar Niagara Falls op het programma. Rond negen uur ontbijten we nog een keer buiten. Dit keer heeft Stijn last van een muggenaanval. Zijn enkels staan vol met bulten. Om half elf vertrekken we. Nog één keer bekijken we de rare types in Watkins Glen. Wat een volk hier. We rijden nu langs Seneca Lake weer omhoog. Dan volgen we de snelweg richting Buffalo. Rond twee uur kwamen de watervallen in zicht. Wauw! Al vanaf de weg was het een spectaculair gezicht! Er hing een grote wolk mist in de lucht. Eenmaal in Niagara Falls zelf zag je de wilde rivier al goed. We moesten alleen wel naar de Canadese kant zien te komen. Aan de Amerikaanse kant was het al erg druk en toeristisch. We volgen de borden richting Rainbow Bridge en komen al snel bij de grens. Dit duurde niet lang. Weer een stempel in het paspoort erbij en we rijden in Canada!
Om half drie zijn we bij het Ramada Inn. De kamers zijn echter nog niet klaar, dus we gaan eerst te voet naar de Falls. Dit is een kwartiertje lopen. Onderweg is er van alles te zien. Niagara Falls staat vol met casino’s, restaurants en gift shops. Bij de watervallen zelf is het erg druk, half India loopt er rond. Het is wel erg mooi om te zien! Aan de overkant de American Falls, en aan onze kant de Horseshoe Falls! Natuurlijk veel foto’s gemaakt. We lopen zo ver mogelijk door, zo dicht bij de waterval als mogelijk is. Daar word je flink nat van al dat water. Onvoorstelbaar hoeveel water er naar beneden klettert.
Op de terugweg eten we nog een ijsje. In een winkel koopt Tess nog een mooie ring en Timo een leren armbandje. De andere twee heren hebben nog iets te goed.
We zijn wel laat terug bij het hotel. Vlug naar de kamer, dan kunnen de kinderen nog even zwemmen in het binnenbadje. Pas rond half acht gaan we eten bij Mac Donalds. Een mooie, schone zaak en goed gegeten daar.
We zetten de auto’s terug bij het hotel, en lopen nog een keer naar de Falls. ’s Avonds zijn ze mooi verlicht en we maken weer een hoop foto’s. In het donker en op zo’n afstand valt het alleen niet mee om alles er goed op te krijgen.
Wanneer we weer bij de kamer zijn is het al bijna elf uur! Snel nog wat drinken en naar bed. Het was een lange dag, maar wel leuk. Morgen hebben we de langste rit, dus ook dat wordt een lange dag. Maakt de de kids niet veel uit waarschijnlijk, want we gaan naar Hershey!!

Ook deze ochtend zorgen de heren voor vers brood. We ontbijten weer op de kamer en daarna pakken we alles op ons gemak in. Het is in ieder geval droog buiten, de temperatuur is flink gezakt, het is begin twintig graden. Om kwart over tien rijden we weg bij het Country Club Motel. Het was hier erg leuk, wel jammer om weer weg te gaan. Het eerste stuk van de route is dezelfde weg terug. Bij Rome gaan we de snelweg op richting de Finger Lakes. Het is niet echt druk. Na de plaspauze rijden we door en bij Seneca Lake gaan we de snelweg af richting het zuiden. We volgen dit helemaal tot aan Watkins Glen. Halverwege stoppen we bij een rest area om aan een picknicktafel broodjes te eten.
Het valt wel op dat overal bij de huizen grote perfecte grasvelden liggen. Er wordt dan ook druk gras gemaaid, het lijkt wel maaidag in plaats van wasdag!
We rijden door Watkins Glen naar Montour Falls. Rond half drie zijn we er. De cottages zijn super! Er staat een gevulde picknickmand klaar, verder zit er alles in (magnetron, koelkast, goeie koffiezetter). De kids zijn meteen los. Er hangt een schommel en een grote hangmat. Ze kunnen overal rondlopen. De huisjes staan langs een klein riviertje. Erg gezellig hoor! We relaxen eerst wat en gaan dan de was doen. Tja, dat moest onderhand ook een keer. Nog nergens bij een hotel hadden we wasmachines gezien. Verderop in het dorpje zit een Laundromat. Een belevenis op zich hoor. En met twintig dollar aan kwartjes komen we een heel end. We laten de was draaien en gaan eerst boodschappen doen, o.a. marshmallows voor vanavond. Na de supermarkt eten we bij de Burger King. Hmm… in Montour Falls lopen veel vreemde types rond. Het dorpje zelf is ook niet echt chic. Ook het personeel in de Burger King ziet er vies en vet uit. Maar ja, de friet is goed. Hierna de was weer ophalen, wat in de droger en met één gekrompen shirtje weer terug naar Catherine Cottages. Dan de was ophangen…..
’s Avonds hebben we gezellig bij het kampvuur gezeten, marshmallows geroosterd en popcorn gebakken. Erg leuk. Wanneer de kinderen rond tien uur naar bed gaan zitten wij nog tot zeker half twaalf bij het kampvuur.